“Van iets dat kapot of oud is weer iets moois maken, dat geeft me een kick!”

Repareren wordt meer en meer gewaardeerd en herontdekt. Gelukkig beseffen steeds meer mensen dat we zuiniger moeten omgaan met onze grondstoffen. Schaarste dreigt als we op dit tempo en in deze omvang doorgaan met consumeren. Hergebruik levert een positieve bijdrage aan het milieu. Jaren geleden wist men in Huize Colenbrander al wat hergebruik was. De tijd vooruit? Zeker!

Wie: Margreet Colenbrander
Leeftijd: 56 jaar
Beroep: coördinator Rhythm & Music Muziekschool in Zwolle
Dalfsen: sinds 1985
Waarom Dalfsen: "het is een rustig vriendelijk dorp, met mooie afwisselende natuur, maar als je er behoefte aan hebt, is ‘een grote stad’ over het algemeen binnen een uur bereikbaar".
Passie: "kleren waar iets aan kapot is of die niet meer draagbaar zijn en die anders worden weggegooid weer helemaal mooi maken. En dan, als het af is, met een goed gevoel kunnen zeggen: het is weer gelukt!”

Weggooien is zonde! Maak er iets leuks van!

Thuis bij Margreet gaan splinternieuwe, zelf gemaakte en opgeknapte oude spullen al vele jaren heel goed samen. In de kleding die ze draagt en in het interieur. De kinderstoel voor haar kleinkind is een oud exemplaar, kleurig opgepimpt. Uit een grote tas haalt ze een paar prachtige voorbeelden van hergebruik: een nog goede, oude blouse en een rok, vermaakt tot een bij-de-tijds jurkje. Een broek, vermaakt tot vlotte rok. Een te klein vestje, samen met stof van een rokje, ‘omgebouwd’ tot een verrassend leuke vest-rok combinatie. Alles ge- en vermaakt door een vrouw met talent voor het ontwerpen van bijzondere creaties en hergebruiken van nog mooie elementen van oude kleren. Zelf draagt ze een fleurige, zelf gemaakte creatie. Het ziet er prachtig uit! Niet alleen kleding weet zij op te knappen, ook de oude familiewieg, een oude caravan of een auto heeft zij van nieuwe bekleding voorzien. De koffie wordt vers gezet. Uit een nieuw apparaat. Dat wel.

Hergebruik, het zit in de genen

Margreet: “Mijn moeder zat vroeger vaak achter de naaimachine. Ze maakte nieuwe kleren en ze herstelde en vermaakte de kleren van mijn zussen. Door haar ben ik ook achter de naaimachine gekropen. Vanaf mijn 18e heb ik mijn eigen kleren genaaid. Van broeken, blouses, jurken, tot vesten en jassen. Later deed ik dat ook voor mijn kinderen. Ik kan maar moeilijk iets weggooien, ik hergebruik het, of ik breng het naar de kringloop”.
Oude, gebruikte spullen, ook haar man heeft er iets mee: voor de deur staat een oud model Saab … Die er overigens als nieuw uitziet! En dan is er een zoon die ook in de ‘repair’ zit. Margreet: “Hij werkt hier in het dorp en hij heeft zijn beroep gemaakt van het restaureren van gebruikte, klassieke auto’s. Leuk, hé?”.
We mogen mee naar boven, naar haar werkkamer – “die ruimte heb ik kunnen inpikken nu twee kinderen het huis uit zijn”- Ze wijst op een plank met prachtige stoffen. Er staat een paspop met daarop een lang vest, zelfgemaakt natuurlijk. Er staan twee grote tafels met daarop haar naaimachine en een lock machine. Het paradijsje van Margreet. “Hier maak ik van de mooie stoffen of van oude kleren iets wat mij een goed gevoel geeft”. Wij zijn vol bewondering.

Het is een feestje!

Margreet: “Nadat ik bijna twintig jaar het wedstrijdsecretariaat van de Mixed Hockeyclub had gedaan was ik op zoek naar een nieuwe uitdaging als vrijwilliger. Ik had nog geen concreet idee wát ik wilde gaan doen. Tot ik in de krant een artikeltje tegenkwam waarin mensen werden gevraagd voor het Repair Café bij Noggus & Noggus in Dalfsen. Dit was wat voor mij. Ik dacht al langer, dat ik ook wel voor anderen kan doen, wat ik voor mijn gezin doe. En het is helemaal mooi als ik er mensen mee kan helpen die het hard nodig hebben.”
Margreet vertelt: “Vaak werk ik daar voor mensen die iets niet kunnen of niet meer kunnen. Zoals voor die oudere man, net weduwnaar geworden. Hij moest een nieuwe rits in een broek. Eerder deed zijn vrouw dergelijke klusjes altijd. Of voor de mevrouw met reuma. Of voor de man die vroeg: “Repareert u ook broeken?” Hij wees op de broek die hij aan had.” Margreet: “Natuurlijk repareer ik ook broeken! De man terug naar huis laten gaan om een andere broek aan te trekken vond ik zo’n gedoe. Dus wees ik naar de kledingafdeling en zei hem dat hij daar maar even een broek moest lenen. Dan kon ik snel de broek repareren.” En zo geschiedde.
Een helpende hand bieden. Dat is waar het haar óók om gaat. Het werken in het Repair Café, de mensen die er komen, de sfeer, de collega’s, het werk. Ze geniet ervan. Elke keer als ze er is, voelt het als een feestje.

Eerste maandag van de maand

Op een eerste maandag van de maand zijn wij rond 13.00u bij Noggus & Noggus. Het is er al druk. Een lange tafel staat klaar en daarachter vinden we bij de mannen van het Repair Café Margreet met haar naaimachine. Voor half twee hebben ze allemaal klandizie. Zo ook Margreet. Een mevrouw komt met een doos vol kinderspijkerbroeken, waar wat aan mankeert. Voor Margreet geen probleem. In overleg met mevrouw gaat Margreet aan de slag en maakt er weer draagbare broeken van. Margreet zit overigens nooit om werk verlegen. "Als er geen klanten zijn, ligt er meestal wel kleding van Noggus & Noggus om te repareren. Dat kan dan vervolgens weer in het rek ter verkoop".

Rijgen doe ik nooit

Net als de ander vrijwilligers van het Repair Café neemt ook Margreet haar eigen ‘gereedschap’ en materialen mee: “Ons werk is gratis. Een kleine gift is altijd welkom, daar kunnen we dan materiaal voor kopen, maar het hoeft niet. En soms krijgen we hele leuke giften.” Met een glimlach vertelt ze: “Toen ik laatst binnen kwam, riep een medewerker van Noggus & Noggus me toe: ‘Margreet, ik heb een kadootje voor je klaar gezet’. Ik liep verder en zag op de tafel een prachtige naaidoos staan met klosjes garen, haak-en-oogjes, drukknopen, naalden, spelden en knopen. Ik was helemaal blij! Zo attent om aan mij te denken. Het zijn lieve mensen daar! Ik kan voorlopig wel even vooruit”. Margreet werkt op haar eigen naaimachine: “die ken ik als mijn broekzak”. Ze kan vlot werken: “Afspelden moet natuurlijk wel, rijgen doe ik nooit. Dat scheelt weer. Zo kan ik meer mensen helpen”. Het werk bij Noggus & Noggus in het Repair Café is voor haar een hobby waarmee ze anderen kan inspireren. En anderen inspireren háár: “Het geeft me een kick als ik het af heb en als het is geworden zoals ik het samen met de mensen heb bedacht”.

Wie, waar, wat en wanneer

Elke eerste maandag van de maand staan de vrijwilligers van het Repair Café van Noggus & Noggus van 13.00 uur tot 16.00 uur voor u klaar. Margreet Colenbrander is er dan ook. Ze zit achter haar naaimachine om allerlei herstel-klusjes aan te pakken. Ook voor advies kan men bij haar terecht: “dat geef ik graag”. Dus, heeft u een rits die kapot is of een broek die te lang is? Een gat in een jas? Of heeft u een gave oude jurk en een leuke, maar te lange broek? Doe als Margreet en pak de naaimachine! En als het even niet lukt, dan weet u wanneer en waar u Margreet kunt vinden!